We hebben bij de apotheek zoutoplossing gehaald, dat moeten we dan heel naar in Charlie z’n neus spuiten. Het is niet zo’n vriendelijk neusspray flesje, maar gewoon zo’n echte spuit.
Ik heb geen idee of t werkt maar Charlie is nog ziek en slapjes. We vinden het maar niks en vertrouwen het voor geen meter. Maar gelukkig hebben we een belafspraak met een arts uit ons lokale ziekenhuis, deze belafspraak stond al gepland om zijn groei ontwikkeling in de gaten te houden en zijn slechte drinken.
Toen we deze afspraak een week ervoor inplanden vroeg ze ons: willen jullie een belafspraak of in het ziekenhuis langs komen?
We waren het ziekenhuis helemaal zat (sorry) dus we gingen voor een belafspraak.
Even zijn gewicht doorgeven, en verder over koetjes, kalfjes en natuurlijk onze Charlie babbelen…
Maar nu had ik zóveel spijt en had ik zó graag die fysieke afspraak gewild, in plaats van een belafspraak. Ik wilde dat de arts óók zou zien, wat ik zag.
Want alles schreeuwde in mij: het – gaat – niet – goed – met – Charlie. Doe – iets.
Op de afgesproken tijd belt onze aangewezen kinderarts en vraagt ze hoe het met Charlie gaat.
Op dat moment ligt Charlie voor me op schoot waar hij zijn sonde voeding van mij via de spuit krijgt.
Ik kijk naar hem en zeg: “Slecht. Echt heel slecht.”
Hij spuugt heel veel en is heel benauwd en hoest en huilt dan. Super zielig.
“Heeft hij koorts?” Vraagt ze. Nee, hij heeft geen koorts, eigenlijk zoals “altijd” heeft hij 36,9.
Niks om zorgen over te maken volgens de arts, goed met zoutoplossing zijn neusje spoelen………
Ze zegt: Charlie krijgt een “oranje sticker” dat betekent dat als je dát zegt je direct zal worden doorverbonden met de dienstdoende arts.
Oké, genoteerd.
Dit is geschreven op 11 juni 2021.
