We hebben een afspraak bij een kinderarts in het Zaans Medisch Centrum @zaans_medisch_centrum
Daar ben ik blij om want naar mijn idee gaat het niet zo goed met onze kleine Charlie.
We hebben een aantal keer een logopediste aan huis gehad. Aardige mevrouw maar vertelde weinig nieuwe trucs en het lukt Charlie echt niet om zelf te drinken. Hij heeft er gewoon geen kracht voor.
Daarnaast spuugt Charlie super veel. Ondanks dat de voeding heel langzaam via de sonde zijn maagje binnenloopt.
Ik ben bekend met reflux, dat had ikzelf ook, maar kan ik me natuurlijk niet meer herinneren… Maar ons andere zoontje had dat ook. Dus ik weet hoe dat was en dit voelde gewoon anders.
We hebben een speciale baby weegschaal gekocht waarop we Charlie iedere dag wegen en zijn gewicht bijhouden.
Iedere dag even met z’n blote billen op de weegschaal en elke dag valt het ons meer op dat hij zo’n “getekend” lijfje heeft. Gemarmerd, geaderd, noem hoe je het wilt noemen, je kon met de dag meer aders tellen. Alsof zijn huid doorzichtig was.
We dachten, hij is nog klein, hij is nog jong, misschien is ie een koukleum en heeft ie t koud in z’n blootje…
Tja, geen idee.
Op deze dag bespreken we al onze zorgen met de kinderarts. Zijn langzame groei, dat hij geen kracht heeft om te drinken, dat hij onwijs veel spuugt en zijn geaderde lijfje.
Ze luistert naar ons, ze kijkt naar Charlie, ze luistert met de stethoscoop naar zijn hartje
En ze zegt: “Ik zie geen reden om mij zorgen te maken.”
Deze woorden hebben we inmiddels heel vaak gehoord, ik krijg er nog steeds de kriebels van….